اگر دولت هم به نقش خود عمل کند
فشارهای تحریمی موجود بر کشور یک‌سوی ماجراست که مشکلات فراوان مادی را برای همه مردم به‌ویژه کارگران و زحمت کشان این جامعه پدید آورده است (گرچه صنعت توانسته با همه تحریم‌ها و مشکلات عملکرد موفقی داشته باشد). بهداشت و سلامت این قشر هم‌سوی دیگر است که برای ما کارفرمایان ایمنی کارگران زیردست مانند ایمنی و بهداشت اعضای خانواده خودمان اهمیت دارد.
در این حال علی‌رغم اهمیت این مقوله ضعف‌هایی در بحث‌های سه‌جانبه میان کارگر، کارفرما و دولت وجود دارد که ما در زمینه نقش دولت در این بحث‌های سه‌جانبه بحث داریم.
کارفرما وظیفه دارد آرامش و امنیت کارگر خود را تامین کند و به‌جای به کار بردن زور، مسائل خود را به‌صورت منطقی و اصولی مطرح کند. ما می‌توانیم با رعایت حقوق یکدیگر ثابت کنیم که در جنگ اقتصادی موجود نیز قادریم که بر وضع کنونی فائق آییم.
شایان‌ذکر است کارگر هم به تفریح و گذراندن زندگی با خانواده نیاز دارد .درصورتی‌که امروزه ما مشکلات روحی و روانی بیشتری در میان نیروی کار خود می‌بینیم که بخشی از این‌ها ناشی از بی‌توجهی دولت است و پیامد آن در راندمان و کیفیت کار، منعکس می‌شود .
بی‌توجه بودن تصمیم ساز به امکاناتی که می‌تواند با بسته‌های حمایتی برای این جامعه تامین کند.
پیشنهاد ما این است که دولت ،سهمیه کمکی را نسبت به حقوق هر کارگر برای آن‌ها در نظر بگیرد تا نسبت به بهبود کیفیت زندگی این قشر ،کمک شود.
همچنین از دیگر اقدامات حمایتی دولت که می‌تواند موثر واقع شود توجه به توزیع کارت‌های اعتباری خرید با امکان بازپرداخت میان‌مدت و بدون سود است. این‌چنین که توسط سازمان‌های بزرگ زنجیره‌ای، صادر و بین کارگران از طریق موسسات و کارفرمایان توزیع شود و ما به ازای ۳۰ درصد از حقوق پرداخت می‌شود .
درمجموع به‌عنوان یک کارفرما می‌دانم اگر محیط امن و مناسب برای کارگر ایجاد نشود، بهره‌وری و بارآوری کار در محیط کارگری کاهش خواهد یافت. من به‌عنوان عضو کوچکی از خانواده تولید کشور توصیه می‌کنم تا در این زمینه دولت به‌عنوان غایب اصلی بحث بهداشت و ایمنی، به نقش خود در این زمینه بپردازد.
* رییس کانون کارفرمایان استان اصفهان و رییس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران
