نیاز 13 میلیارد دلاری صنعت هوایی

به گزارش خبرگزاری تسنیم، علیرضا منظری، معاون پیشین هوانوردی سازمان هواپیمایی کشوری با بیان اینکه عموما تامین ناوگان هوایی یعنی عرضه صندلی در بازار که رابطه مستقیم با تقاضا دارد، افزود: در کشورهای مختلف، شرکت‌های هواپیمایی با در نظر گرفتن تقاضا در بازار و قدرت بازاریابی برای جلب نظر مشتری و پیش‌بینی آینده نسبت به تامین ناوگان هوایی اقدام می‌کنند؛ زیرا شرکت‌های هوایی با توجه به  اصول و صرفه اقتصادی و بازگشت سرمایه تصمیم‌گیری می‌کنند.

وی ادامه داد: نیاز واقعی ایران در حوزه نوسازی ناوگان هوایی در وضعیت کنونی، حدود ۳۰۰فروند هواپیمای فعال و در سطوح مختلف است. بدیهی است تغییر شرایط اقتصادی و اجتماعی به طرف مثبت یا منفی می‌تواند بر میزان نیاز تاثیر بگذارد؛ به این ترتیب که اگر شرایط اقتصادی بهبود یافته و توان مردم برای سفر هوایی افزایش یابد، نیاز واقعی برای افزایش عرضه و تعداد صندلی زیاد خواهد شد.

وی با فرض رفع تحریم‌‌‌ها و امکان سرمایه‌گذاری در زمینه نوسازی ناوگان و تجهیزات صنعت حمل‌ونقل هوایی، نیاز فعلی را حدود ۱۳میلیارد دلار برآورد کرد، اما گفت: پیش‌بینی شرایط بدون تحریم کار آسانی نیست و نیازمند یک مطالعه همه‌جانبه است. البته به‌‌‌طورکلی می‌‌‌توان گفت که در صورت رفع تحریم‌‌‌ها در دو بخش اساسی تامین ناوگان و تجهیزات فرودگاهی و هوانوردی نیازمند سرمایه‌گذاری هستیم؛ به غیر از آنکه در جهت بهسازی نیروی انسانی و آموزش و سایر موارد ساختمانی نیز نیاز به بازسازی داریم. به این ترتیب اگر بخواهیم برآوردی کلی در بخش‌‌‌های مختلف داشته باشیم، می‌‌‌توان این‌گونه متصور بود که در زمینه نوسازی ناوگان موجود چنانچه فرض بگیریم حدود ۲۰۰فروند از آنها را بتوانیم با تامین قطعات و موتور مورد بهره‌‌‌برداری قرار دهیم، حداقل به ۵۰۰میلیون دلار سرمایه نیاز دارد.

منظری ادامه داد: از سوی دیگر به منظور خرید هواپیماهای جدید هم با توجه به خرید هواپیمای نو و دست‌دوم میزان سرمایه‌گذاری متفاوت خواهد بود که اگر قرار باشد حدود ۱۰۰فروند هواپیمای باریک‌پیکر نو خریداری شود حداقل حدود ۸میلیارد دلار لازم دارد که علاوه بر آن کشور نیازمند هواپیماهای پهن‌‌‌پیکر و هواپیماهای با ظرفیت حدود ۵۰صندلی هم هست و به این تعداد افزوده می‌شود. البته اگر شرکت‌ها به سمت تامین هواپیمای دست دوم و با عمر کمتر از ۵سال بروند، طبیعی است که به سرمایه کمتری نیازمند خواهند بود.

معاون پیشین سازمان هواپیمایی با بیان اینکه با توجه به وجود تحریم و دسترسی نداشتن به هواپیماهای نو تقریبا عمر متوسط ناوگان هوایی ایران به حدود ۲۵سال رسیده است، گفت: در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه در زمینه صنعت هوانوردی تقریبا سعی می‌کنند عمر متوسط را حدود ۸ تا ۱۰سال نگه دارند.

به گفته وی، در ایران برای کاهش متوسط عمر هواپیما، اجرای دو سیاست الزامی است: ابتدا تسهیل در خرید هواپیما با عمر کمتر که رفع تحریم در آن نقش اساسی دارد و دیگری بهبود وضعیت اقتصادی جامعه که تقاضای سفر هوایی را افزایش دهد؛ چراکه اگر قرار باشد هواپیماهای با سن کمتر یا نو در اختیار گرفته شود، هزینه خرید آنها بالا بوده و به‌‌‌طور طبیعی در قیمت تمام‌شده بلیت تاثیر زیادی خواهد داشت. بنابراین نقش تقاضا در تعیین قیمت بلیت نیز تعیین‌کننده است.