«تک» آمریکا به صلح اوکراین
«نیک پاتون والش» در گزارش دیروز شنبه در سی‌ان‌ان نوشت، در جبهه سیاسی هم شرایط متضادی جریان دارد. از یک طرف، کاخ سفیدی سیاستی سخت‌گیرانه و تجدیدنظرطلبانه در پیش گرفته است و در سوی دیگر، ولودیمیر زلنسکی چشم به مذاکرات صلح دوخته است.مواضع متناقض کاخ سفید کار را سخت کرده است. در این یک هفته شگفت‌انگیز شاهد بودیم که وزیر دفاع ایالات متحده، پیتر هگزت گفت که اوکراین نمی‌تواند به ناتو بپیوندد یا به مرزهای قبل از۲۰۱۴ بازگردد. او یا به‌طور ناخواسته صفحه‌ای از توافق صلح محرمانه بین پوتین - ترامپ را فاش می‌کرد یا بخش مهمی از مذاکرات دیپلماتیک اوکراین را فاش کرد که شوکی به اروپا بود. هر چه باشد، متحدان اوکراین می‌دانستند که در واقعیت، این کشور به این زودی‌ها به ناتو نمی‌پیوندد، یا به مرزهای۲۰۱۴ بازنمی‌گردد؛ اما آن را به‌عنوان امتیازی در جریان مذاکرات حفظ کرده بودند.فقط کافی است آنچه را که در روی زمین می‌گذرد از نظر بگذرانید: تا ۵هزار سرباز در خط مقدم اوکراین کشته یا زخمی شده‌اند؛ رومانی و مولداوی از دخالت پهپادهای روسیه در حریم هوایی خود شکایت کرده‌اند؛ اوکراین روز جمعه اعلام کرد یک پهپاد روسی به سمت نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل شلیک شده است و غیره.
«جی دی ونس»، معاون رئیس جمهور آمریکا به وال‌استریت ژورنال گفت که نیروهای آمریکایی به اوکراین نخواهند رفت. این «اهرم»ی اقتصادی و نظامی در مذاکرات بود. آیا او واقعا نقطه مقابل اظهارات هگزت در بروکسل را آشکار کرد؟ چرا هنگام صحبت با متحدان اروپایی در مونیخ درباره توتالیتاریسم خیالی در دموکراسی‌های غربی، اصلا از روسیه یاد نکرد؟ همچنین، آیا ترامپ زمانی که گفت «افراد سطح بالا» از روسیه، اوکراین و ایالات متحده در یک کنفرانس امنیتی کلیدی در مونیخ حضور خواهند داشت اشتباه می‌کرد یا منظورش عربستان سعودی بود؟ جنگی در حال وقوع است و روسیه در حال پیروز شدن در آن است که البته هزینه هنگفتی برای اوکراین به همراه دارد. درحالی‌که به نظر می‌رسد کاخ سفید در انظار عمومی آن چیزی را می‌گوید که واقعا به آن فکر می‌کند. پشت این مواضع متزلزل درباره عضویت در ناتو، مرزهای اوکراین و نیروهای آمریکایی در اوکراین، حقیقت تاریک‌تری نهفته است که ما به سادگی نمی‌دانیم ترامپ و پوتین درباره چه چیزی صحبت کرده‌اند.
