دنیای اقتصاد گسترش روابط تجاری و فرهنگی اصفهان با هندوستان را بررسی می کند
شکرشکنِ نصف جهان با ترجیع‌بندِ هندی
سهم ما اقتصاد هند
هند پنجمین اقتصاد بزرگ دنیا است و قرار است در ردیف سومین اقتصاد بزرگ دنیا قرار گیرد.
یک کشور مقتدر با جمعیت فراوان که طبقه متوسط و طبقه فقیر آن در حال رشد و در سبد مصرفی آنها محصولات فراوری‌شده کشاورزی و میوه جا دارد که کشوری مانند ایران می‌تواند تأمین‌کننده این اقلام برای آن باشد.فرصتی برای تعاملات بالاتر که نباید،غافل شد.
محصولات کشاورزی خاص مانند میوه‌های سردسیری، آجیل زعفران، پوست و حتی پشم حیوانات مختلف، گچ و سیمان و سایر مصالح ساختمانی، محصولات پتروشیمی نظیر قیر و انواع روغن‌ها، محصولات شیمیایی متانول، آمونیاک، پلی‌استیرن، پلی‌اتیلن و تولوئن، همچنین تقاضای زیادی برای محصولات معدنی که اصفهان از منابع اصلی آن محسوب می‌شود ازجمله نیازهای وارداتی هند است که در سال‌های اخیر،کم‌وبیش توسط ایران تأمین‌شده است.
در این حال سهم ایران از ارزش اقتصاد ۴ تریلیون دلاری هند بسیار ناچیز و حدود دو میلیارد دلار،عنوان می‌شود. که با احتساب تجارت از مسیرهایی به‌غیراز تجارت قانونی،جمع تجارت بین ایران و هند به ۵/۴ میلیارد دلار می‌رسد که بازهم سهم اندکی است.
فرصت‌های ازدست‌رفته
اکنون پرسش دلایل تجارت کم‌رنگ میان دو کشوری است که از اشتراکات فراوانی برخوردار و فرصت‌های تجاری زیادی را ازدست‌داده‌اند.
دو کشوری که ازلحاظ جمعیت جزو کشورهای پرجمعیت جهان و از این منظر فرصت‌های زیادی برای توسعه همکاری وجود دارد. ازنظر محصولات و تولیدات نیز دو کشور می‌توانند مکمل یکدیگر باشند و نزدیکی فاصله جغرافیایی هم در این مسیر،بسیار تاثیر گذار است .
در همین راستا پیشنهادی برای ایجاد یک اتاق مشترک بین اصفهان و هند داده‌شده است تا ارتباط تجار دو کشور، بلندمدت و منظم شود، این پیشنهاد که محوریت اش با بازرگانان هندی و اتاق بازرگانی اصفهان است، آغاز ابتکار عمل در حوزه تجارت را به دست بخش خصوصی می‌سپارد. اگرچه کمبود آگاهی مردم و تجار دو کشور از یکدیگر، عمده‌ترین دلیلی است که تعاملات دو کشور را کاهش داده است و اتاق‌های بازرگانی ایران و هند می‌توانند با برگزاری جلسات مشترک، شرکت در نمایشگاه‌ها و همایش‌ها زمینه این ارتباطات را ایجاد نمایند. به‌علاوه نبود تعاملات بانکی و سازوکار پرداخت نیز از مهم‌ترین موانعی است که وضعیت تجارت بین دو کشور را تغییر داده است.
تأکید بر آن است در حوزه‌هایی که مشمول تحریم نیست ازجمله حوزه‌های کشاورزی، دارو و غذا تجارت افزایش یابد تا پول به‌اندازه کافی به این سیستم تزریق شود و ایران علاوه بر صادرات محصولات خود، با اتکا به آن اقلام موردنیاز خود را از هند وارد کند.
بنا به گفته «رودرا گاوراو شرست »سفیر هند در تهران،ایران نزدیک‌ترین اقتصاد به هندوستان است. کشورهای جنوب آسیا، محصولات و اقلامی مشترکی را تولید می‌کنند و بازار کشورهای همسایه مناسب صادرات هند نیست اما اقتصاد ایران غنی و گسترده است. محصولات کشاورزی‌ای که در ایران تولید می‌شود، نسبت به جنوب آسیا متفاوت است. و قطعاً اگر اقتصاد ایران تحریم نبود، حجم تجارت دو کشور می‌توانست به ۱۶میلیارد دلار برسد .
از طرفی هند با یک اقتصاد خدمات‌محور می‌تواند فرصتی برای تقویت سرمایه‌گذاری در حوزه زیرساخت، لجستیک، حمل‌ونقل و فرودگاه‌های ایران باشد از سویی هم ایران مهم‌ترین و منطقی‌ترین مسیر ترانزیتی برای عبور کالای هند به کشورهایی مانند ارمنستان، آذربایجان و غیره است.
به عبارتی ایران نقش ترانزیت بین هند و دیگر کشورها را دارد و همین ظرفیت بستری برای سرمایه‌گذاری مشترک بشمار می‌آید.
سفیرِ دولت هندوستان در ایران همچنین طی دیداری از اصفهان و ملاقات با مهدی جمالی نژاد استاندار اصفهان گفته است: روابط اقتصادی بین دو کشور نتوانسته به اندازه روابط سیاسی رشد پیدا کند و ما علاوه بر رشد در این زمینه خواستار ارتقاء دانش سنتی فولاد، معادن و دانش‌بنیان و نیز (IT) در اصفهان هستیم. وی اضافه کرد: در پی این سفر نیز دیداری از دانشگاه اصفهان داشته ایم چون بسیاری از خانواده‌های هندی به دلیل نزدیک بودن فرهنگ دو کشور تمایل زیادی برای ادامه تحصیل دختران خود در اصفهان دارند، از سوی دیگر اصفهان یک شهر چند مذهبی است و این یک امتیاز برای جذب دانشجوی هندی به اصفهان است.
اتفاقات خوب،میان اصفهان و هند با رویداد صد تور اپراتور
اما اصفهان و هند که دارای تاریخچه‌ای طولانی در ارتباط با یکدیگر هستند. از دوران صفویه تبادلات تجاری و فرهنگی بین دو کشور افزایشی و اصفهان به‌عنوان یک مرکز مهم تجاری شناخته می‌شد. هند نیز به‌عنوان یکی از مقاصد تجاری مهم برای ایران در آن زمان مطرح بوده است و این روابط تاریخی، از گذشته‌های دور، شکل‌گیری تبادلات فرهنگی و هنری در دو کشور را موجب شد.
اکنون نیز ارتباطات تجاری بین اصفهان و هند می‌تواند شامل صادرات و واردات کالا، تبادل دانش و فناوری، و سرمایه‌گذاری‌های مشترک باشد. در این میان به نظر می‌رسد آنچه بیش ازهر موردی می‌تواند ارتباطات بین دو کشور را تحکیم بخشد گردشگری است. حال‌آنکه سال گذشته فقط حدود ۱۰ هزار گردشگر هندی به ایران آمده که عدد بسیار،کمی برای دو کشوری محسوب می‌شود که ازلحاظ فرهنگی و زبانی دارای نقاط مشترک زیادی و ازاین‌رو زمینه‌های فراوانی برای رونق گردشگری بین دو کشور وجود دارد. احتمالاً باوجود ویژگی‌ها و قابلیت‌های برتر اصفهان و وقوع رویداد صد تور اپراتور در اصفهان باید منتظر اتفاقات خوشایندی میان دو کشور باشیم. به نظر می‌رسد حضور تور اپراتورهای اصفهانی و هندی در یک رویداد مشترک، ایجادکننده فضای مناسبی برای تبادل تجارب و نظرات و فرصتی بی‌نظیر برای تعمیق روابط گردشگری و تجاری بین اصفهان و هندوستان باشد.
بنا به گفته سفیر هند،به خاطر اطلاعات غلط رسانه‌های غربی علیه ایران، شناخت کافی و درستی از ایران در سایر جوامع وجود ندارد و برگزاری چنین رویدادهایی می‌تواند در ایجاد تصویر صحیح از ایران بسیار مؤثر باشد.
و تأکید می‌کند : تلاش می‌کنیم که بهترین تور اپراتورهای هند را به رویداد صد تور اپراتور در نصف جهان بیاوریم تا شناخت بهتری به دست آید.
این مسوول اظهار می‌کند :برای این منظور بهتر است افراد محبوب و شناخته‌شده هندی که در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنندگان زیادی دارند به اصفهان دعوت شوند. همچنین تولید محصولات فرهنگی مشترک بین هنرمندان اصفهان و هند و افزایش آگاهی درباره جاذبه‌های گردشگری اصفهان در بین تور اپراتورهای هندی می‌تواند برای تبلیغ این شهر مفید باشد.
رویکرد نوین برای مناسبات دوجانبه
اصفهان قطب صنعتی کشور است از فولاد گرفته تا نساجی و لبنیات،از ساخت‌وساز و صنایع ساختمانی تا صنایع پتروپالایشی در همه این حوزه‌ها حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و از جایگاه بالایی هم برخوردار است.قابلیت‌هایی که به‌وضوح،گویای زمینه‌های تجارت بیشتر بین اصفهان و هند است .
هند از اقتصادهای به‌سرعت در حال رشدی است که با جمعیت بسیار زیاد ۱.۴ میلیارد نفری جوان و دارای طبقه متوسط رو به بالا،فرصت بسیار خوبی را در نزدیکی ایران فراهم ساخته است.
یک جمعیت حیرت‌انگیز که پتانسیل صادراتی مناسبی را برای بسیاری از کشورها فراهم کرده اما ایران تقریباً بی‌نصیب مانده است.
درحالی‌که این قدرت نوظهور،برای تأمین ۳.۷ تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی، نیازمند ذخایر عظیم نفت و گاز در جنوب غرب آسیاست و ایران در این منطقه یکی از بزرگ‌ترین دارنده‌های این ذخایر و نزدیک‌ترین مسیر برای تأمین آن است. اگرچه تحریم‌ها موانعی را موجب شده است .بااین‌وجود اهمیت این منطقه برای ایران در شرایط کنونی به‌اندازه‌ای است که مقامات هندی جدیت خود را برای سرمایه‌گذاری در چابهار اعلام کرده اند به نظر می‌رسد منافع این تعاملات به میزانی باشد که ایران و به ویژه اصفهان با نگاهی تازه و متفاوت، گام‌های جدیدی را در توسعه مناسبات دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی بردارد.
گفتنی است سفیر هند در ایران همچنین در سفر دی ماه سال جاری به اصفهان گفت : در همه این زمینه‌های عنوان شده می‌توانیم قدم‌های بزرگی برداریم؛ اما در زمینه سرمایه‌گذاری، برگزار مراسم‌ها و رویدادهای تجاری کمپانی‌های دارای بازار برای سرمایه‌گذاری می‌توانند در دو کشور سفر داشته باشند . وی اضافه کرده ما هیات‌هایی را می‌توانیم هماهنگ کنیم که به اصفهان سفر کنند و از این ایده اتاق بازرگانی مشترک کشور هند و اصفهان نیز استقبال می‌کنیم زیرا کمپانی‌های هندی می‌توانند بازاری در اصفهان پیدا کنند.
همچنین رودرا گاوراو شرست بیان کرد که پیشنهاد سفر تور لیدرها بسیار خوب است اما هندی‌ها اطلاعات زیادی در مورد ایران ندارند در این زمینه می‌توان از فعالان ورزشی و هنرمندان فیلم‌های هندی و دعوت از آنها به اصفهان کمک گرفت زیرا تصاویر آنها در فضای مجازی کمک بزرگی به جذب گردشگر به ایران می‌کند.
