لید copy

پرهام پهلوان: سال 1403، سالی سخت و پر از فراز و نشیب برای ایران و اقتصاد ایران بود. سقوط هلی‌کوپتر رئیس‌جمهور، جنگ منطقه‌ای، انتخابات ریاست‌جمهوری،  انتخاب دوباره ترامپ و بسیاری از اتفاقاتی که شاید تجربه‌‌‌هایی در طول چند دهه به نظر می‌‌‌رسیدند، اما در یک‌سال اتفاق افتادند. با توجه به نااطمینانی‌‌‌ها و فضای غیر‌قابل پیش‌بینی که در کشور به وجود آمده است، ترسیم چشم‌‌‌اندازی مشخص برای سال 1404 نیز، اگر غیر‌ممکن نباشد، غیر‌قابل اتکا خواهد بود.  

دولت مسعود پزشکیان که با رای کمتر از 30درصد از واجدان شرایط شرکت در انتخابات، اداره امور اجرایی کشور را برعهده گرفت، از ابتدا، با ایده وفاق، بسیاری از آن گروه قلیل را نیز با ناامیدی مواجه کرد؛ گروهی که انتظار داشتند این دولت با ایستادگی در برابر نهادهای موازی، حذف ردیف‌‌‌های غیرالزامی بودجه، تعامل موثر با دنیا و دخالت کمتر در اقتصاد، برخی از مشکلات کشور را حل کند. ظاهرا وجود نهادها و گروه‌‌‌های مداخله‌‌‌گر در کار دولت، پزشکیان را به این جا رسانده است که در بسیاری از موارد مسوولیت اداره کشور را در ید اختیار دولت خود نمی‌‌‌بیند. آقای دکتر پزشکیان، ‌‌‌ ما ‌‌‌ مردم ایران، باید یقه چه کسی را بگیریم؟

نظرات این اقتصاددانان را در صفحه باشگاه اقتصاددانان بخوانید