سال۱۴۰۴ با عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید» نام‌گذاری شده است. این امر حاکی از به رسمیت شناخته شدن اهمیت سرمایه‌گذاری در رشد اقتصادی توسط ساختار تصمیم‌گیری کشور است. به گفته کارشناسان، ساختار اقتصاد ایران سرمایه‌بر بوده و بنابراین، دستیابی به رشد پایدار اقتصادی بدون افزایش سرمایه‌گذاری ناممکن است. این در حالی است که ریسک‌های متنوع اقتصادی و سیاسی با بی‌ثبات کردن فضای اقتصاد کلان و محدود کردن ورود سرمایه خارجی، نسبت تشکیل سرمایه ثابت ناخالص به تولید ناخالص داخلی(GDP) کشور را کاهش داده و انگیزه‌ها را برای سرمایه‌گذاری‌های جدید در بخش تولید…